2018, het einde is in zicht! En wat een jaar hebben we gehad! Wat ik zeker niet zal vergeten was die heerlijk, hete zomer. Voor mijn gevoel was het nog vorige week dat we heerlijk in het zonnetje in onze tuin zaten. Laat het maar snel weer lente worden, I love it!
Ook op persoonlijk gebied was het een bijzonder jaar. Het begon met het switchen van baan. Ik had een heerlijk kleuterklasje in een heel fijn dorp. Maar ja, daar moest ik wel een dik uur (en meestal met file nog langer) enkele reis voor rijden met de auto. Dus nam ik mijn ontslag en begon vol goede moed aan een groep 3 hier een kwartiertje vandaan. Het viel me zwaarder dan gedacht. Ik miste mijn oude school heeeel erg. En op mijn nieuwe school lukte het me allemaal niet zo vanzelf. Gelukkig liep het na een poosje beter en was het opeens alweer zomervakantie. En na de zomervakantie ben ik gestart op dezelfde school, met een kleuterklas. En tsja, kleuters, dat is toch wel écht mijn ding hoor! Ge-nie-ten!!
Wat betreft mijn gezondheid heb ik ook veel meegemaakt. Sinds Ninthe geboren is (oktober 2016) heb ik buikpijn. Geen dokter die begreep waar het vandaan kwam. In 2017 heb ik dan ook veel verschillende onderzoeken gehad. Een echo van mijn buik, een darmonderzoek, een inwendige echo van de baarmoeder, een MRI scan. Maar er kwam niets uit. Met wat omhaal van woorden kwam het er volgens de artsen op neer dat het tussen mijn oren zat en dat ik waarschijnlijk gewoon het prikkelbare darmsyndroom zou hebben. Vastbesloten zei ik eind 2017 dat ik in het volgende jaar, 2018 dus, niet meer naar de dokter zou gaan en er maar gewoon mee moest leren leven. Ik was er helemaal klaar mee! Maar ja, de buikpijn bleef altijd. Het belemmerde me met werken. Als ik bukte had ik buikpijn, als ik een stukje gerend had, als ik stress had, als ik een avondje had gezongen op koor, als ik bukte om Ninthe in haar ledikantje nog een kusje te geven voor het slapen gaan, en op nog veel meer momenten. Hierdoor ging ik zenuwachtig door het leven. Want ja, als je bij gekke bewegingen buikpijn krijgt, dan zorg je wel dat je zo weinig mogelijk gekke bewegingen maakt! Ik heb wat afgegooglet (is dat een woord? :p ) in de eerste maanden van 2018. Tot ik op een filmpje stuitte van dokters vs. internet. Misschien ken je deze afleveringen wel. Een patient omschrijft zijn klachten en de dokters en de leken doen een wedstrijd om er zo snel mogelijk achter te komen wat de patient heeft. Precies alles wat deze vrouw noemde had ik ook! En de dokters en de leken kwamen er allebei maar niet achter wat het was! Zo bizar! Het bleek te gaan om ACNES, oftwel het buikwandpijnsyndroom. Kort gezegd zit er dan een vertakking van de zenuwen die uit je rugwervel komen beklemd in je buikspieren. De volgende dag belde ik gelijk de huisarts. Die had er nog nooit van gehoord... Maar ze was gelukkig direct bereid om mij door te sturen naar een gespecialiseerde kliniek. Ik ben daar zooooo enorm goed, lief, en geduldig geholpen! Heb je ooit last van onverklaarbare pijnen, ga dan echt naar Excellent Klinieken in Dordrecht. Een topteam! Ik ben daar behandeld door dokter Shaikhani, een schat van een man. In mei kwam ik er voor de eerste keer, en na de intake en diagnose kreeg ik direct een eerste behandeling: een plaatselijke verdoving van de pijnplek. Die middag had ik voor het eerst een middag geen buikpijn. Toen besefte ik pas wat ik al die tijd gemist had... Maar helaas, de buikpijn kwam terug. Er volgden nog 2 behandelingen, één in de zomervakantie, waarna de pijn juist alleen maar erger werd. En één in september, waarna ik ein-de-lijk géén pijn meer kreeg! Dit is zo bijzonder! En tot op de dag van vandaag (oudjaarsdag 2018) is de pijn weggebleven. Heel soms, als ik erge stress heb, of me echt heel druk maak, komt de pijn terug, heel licht. Maar dat is maar een fractie van de pijn die ik eerst altijd voelde.
En verder is er ook op haakgebied heel veel gebeurd! Ik begon vorig jaar in november met mijn Instagram en dit jaar zag ik mijn aantal volgers over de 1000 heen schieten. Echt onwijs leuk om te zien dat andere mensen mijn haakwerk, kleuren en ideeën leuk vinden. In het voorjaar zag ik de oproep van Wolplein waarin gezocht werd naar de HaakSTER van Nederland. In een gekke bui schreef ik me in. Onder het mom van 'anders krijg ik later spijt'. Oh en wat schrok ik toen ik de mail kreeg waarin stond dat ik door was!! Maar ook ontzettend leuk. Er werd thuis gefilmd voor de voorstelaflevering. Er kwam een grote doos met dichtgeplakte zakken en heel veel informatie per mail. En toen de eerste opdracht, haak een bloem. Ik ging heerlijk aan de slag, en ja hoor, ik was door naar de 2e ronde. Dat ging lekker! Voor de 2e opdracht moesten we een muts of wanten haken. Wat een leuke opdracht! Dit lag mij wel! En ook met mijn muts was ik door. De derde opdracht was: haak iets voor een baby. Leuk! Ik maakte een bal van vijfhoeken en gebruikte die vijfhoeken ook voor een knuffellapje met bijtring. Het zag er zo snoezig uit. Dat móést wel goedkomen! De teleurstelling was dan ook groot toen ik hoorde dat ik niet door was. En helemaal toen ik zag dat degene boven mij maar een halve punt hoger zat en die daarboven ook een halve punt... Tsja, we kunnen het er lang over hebben of het eerlijk was of niet. Ergens was ik ook wel weer 'blij' dat ik er uit lag, want de zomervakantie was voorbij en mijn nieuwe kleuterklasje moest van start! Toch heb ik leuke herinneringen aan de wedstrijd, super leuk om ook andere creatievelingen te ontmoeten! En Linda is toch een fantastische winnaar? Zij, en de andere hebben ook geweldig werk geleverd. De concurrentie was echt groot ;). Wat de wedstrijd me heeft gebracht is dat ik echt door wil gaan met ontwerpen. Zo ontwierp ik voor de feestdagen een leuk tasje. En ben ik nu ook weer bezig met een onwijs leuk iets voor in het nieuwe jaar... Volgende week meer daarover!
Voor nu wens ik je een hele fijne jaarwisseling toe en een gelukkig, gezond en creatief 2019.
Liefs Jantine - @knittepetit
 |
| Opdracht 1 haakSTER: bloem |
Ook op persoonlijk gebied was het een bijzonder jaar. Het begon met het switchen van baan. Ik had een heerlijk kleuterklasje in een heel fijn dorp. Maar ja, daar moest ik wel een dik uur (en meestal met file nog langer) enkele reis voor rijden met de auto. Dus nam ik mijn ontslag en begon vol goede moed aan een groep 3 hier een kwartiertje vandaan. Het viel me zwaarder dan gedacht. Ik miste mijn oude school heeeel erg. En op mijn nieuwe school lukte het me allemaal niet zo vanzelf. Gelukkig liep het na een poosje beter en was het opeens alweer zomervakantie. En na de zomervakantie ben ik gestart op dezelfde school, met een kleuterklas. En tsja, kleuters, dat is toch wel écht mijn ding hoor! Ge-nie-ten!!
 |
| Opdracht 2 haakSTER: muts |
Wat betreft mijn gezondheid heb ik ook veel meegemaakt. Sinds Ninthe geboren is (oktober 2016) heb ik buikpijn. Geen dokter die begreep waar het vandaan kwam. In 2017 heb ik dan ook veel verschillende onderzoeken gehad. Een echo van mijn buik, een darmonderzoek, een inwendige echo van de baarmoeder, een MRI scan. Maar er kwam niets uit. Met wat omhaal van woorden kwam het er volgens de artsen op neer dat het tussen mijn oren zat en dat ik waarschijnlijk gewoon het prikkelbare darmsyndroom zou hebben. Vastbesloten zei ik eind 2017 dat ik in het volgende jaar, 2018 dus, niet meer naar de dokter zou gaan en er maar gewoon mee moest leren leven. Ik was er helemaal klaar mee! Maar ja, de buikpijn bleef altijd. Het belemmerde me met werken. Als ik bukte had ik buikpijn, als ik een stukje gerend had, als ik stress had, als ik een avondje had gezongen op koor, als ik bukte om Ninthe in haar ledikantje nog een kusje te geven voor het slapen gaan, en op nog veel meer momenten. Hierdoor ging ik zenuwachtig door het leven. Want ja, als je bij gekke bewegingen buikpijn krijgt, dan zorg je wel dat je zo weinig mogelijk gekke bewegingen maakt! Ik heb wat afgegooglet (is dat een woord? :p ) in de eerste maanden van 2018. Tot ik op een filmpje stuitte van dokters vs. internet. Misschien ken je deze afleveringen wel. Een patient omschrijft zijn klachten en de dokters en de leken doen een wedstrijd om er zo snel mogelijk achter te komen wat de patient heeft. Precies alles wat deze vrouw noemde had ik ook! En de dokters en de leken kwamen er allebei maar niet achter wat het was! Zo bizar! Het bleek te gaan om ACNES, oftwel het buikwandpijnsyndroom. Kort gezegd zit er dan een vertakking van de zenuwen die uit je rugwervel komen beklemd in je buikspieren. De volgende dag belde ik gelijk de huisarts. Die had er nog nooit van gehoord... Maar ze was gelukkig direct bereid om mij door te sturen naar een gespecialiseerde kliniek. Ik ben daar zooooo enorm goed, lief, en geduldig geholpen! Heb je ooit last van onverklaarbare pijnen, ga dan echt naar Excellent Klinieken in Dordrecht. Een topteam! Ik ben daar behandeld door dokter Shaikhani, een schat van een man. In mei kwam ik er voor de eerste keer, en na de intake en diagnose kreeg ik direct een eerste behandeling: een plaatselijke verdoving van de pijnplek. Die middag had ik voor het eerst een middag geen buikpijn. Toen besefte ik pas wat ik al die tijd gemist had... Maar helaas, de buikpijn kwam terug. Er volgden nog 2 behandelingen, één in de zomervakantie, waarna de pijn juist alleen maar erger werd. En één in september, waarna ik ein-de-lijk géén pijn meer kreeg! Dit is zo bijzonder! En tot op de dag van vandaag (oudjaarsdag 2018) is de pijn weggebleven. Heel soms, als ik erge stress heb, of me echt heel druk maak, komt de pijn terug, heel licht. Maar dat is maar een fractie van de pijn die ik eerst altijd voelde.
 |
| Opdracht 3 haakSTER: bal en knuffellapje |
En verder is er ook op haakgebied heel veel gebeurd! Ik begon vorig jaar in november met mijn Instagram en dit jaar zag ik mijn aantal volgers over de 1000 heen schieten. Echt onwijs leuk om te zien dat andere mensen mijn haakwerk, kleuren en ideeën leuk vinden. In het voorjaar zag ik de oproep van Wolplein waarin gezocht werd naar de HaakSTER van Nederland. In een gekke bui schreef ik me in. Onder het mom van 'anders krijg ik later spijt'. Oh en wat schrok ik toen ik de mail kreeg waarin stond dat ik door was!! Maar ook ontzettend leuk. Er werd thuis gefilmd voor de voorstelaflevering. Er kwam een grote doos met dichtgeplakte zakken en heel veel informatie per mail. En toen de eerste opdracht, haak een bloem. Ik ging heerlijk aan de slag, en ja hoor, ik was door naar de 2e ronde. Dat ging lekker! Voor de 2e opdracht moesten we een muts of wanten haken. Wat een leuke opdracht! Dit lag mij wel! En ook met mijn muts was ik door. De derde opdracht was: haak iets voor een baby. Leuk! Ik maakte een bal van vijfhoeken en gebruikte die vijfhoeken ook voor een knuffellapje met bijtring. Het zag er zo snoezig uit. Dat móést wel goedkomen! De teleurstelling was dan ook groot toen ik hoorde dat ik niet door was. En helemaal toen ik zag dat degene boven mij maar een halve punt hoger zat en die daarboven ook een halve punt... Tsja, we kunnen het er lang over hebben of het eerlijk was of niet. Ergens was ik ook wel weer 'blij' dat ik er uit lag, want de zomervakantie was voorbij en mijn nieuwe kleuterklasje moest van start! Toch heb ik leuke herinneringen aan de wedstrijd, super leuk om ook andere creatievelingen te ontmoeten! En Linda is toch een fantastische winnaar? Zij, en de andere hebben ook geweldig werk geleverd. De concurrentie was echt groot ;). Wat de wedstrijd me heeft gebracht is dat ik echt door wil gaan met ontwerpen. Zo ontwierp ik voor de feestdagen een leuk tasje. En ben ik nu ook weer bezig met een onwijs leuk iets voor in het nieuwe jaar... Volgende week meer daarover!
 |
| Mijn maandoverzichten van Instagram bij elkaar |
Voor nu wens ik je een hele fijne jaarwisseling toe en een gelukkig, gezond en creatief 2019.
Liefs Jantine - @knittepetit
Wat mooi om je verhaal te lezen Jantine en heerlijk dat je eindelijk van de buikpijn af bent ! Ik zou zeggen ga vooral door met haken en ontwerpen want dat doe je supergoed. Ik wens je een fantastisch en pijnvrij jaar met veel tijd voor leuke dingen en creativiteit ! Liefs Esther x ( essiebirdies)
BeantwoordenVerwijderenWat een lieve reactie Esther!! Het haken en ontwerpen heeft mijn leven zo onwijs opgefleurd, creatief bezig zijn is ook echt therapeutisch! Heerlijk :) Ik wens jou ook een heerlijk en creatief jaar! Liefs!
VerwijderenWat sta jij positief in het leven! Ook ik ben fan van je projecten en kleurgebruik (ik vind jouw keuken ook zo leuk en kleurrijk, heb het voorstelfilmpje een paar keer stilgezet :))
BeantwoordenVerwijderenLeuk dat ik je ook in 2019 kan blijven volgen.
Wat ontzettend lief om te horen! En heel erg leuk dat je me blijft volgen :)
Verwijderen